Messor barbarus - dziennik hodowlany [by Małcin B)]
: pn 23 gru, 2019
23.XII.2019
Heloł ewrybadi, isz hajse Marcin i jak zwykle gwiazdorzę jakbym coś tu znaczył, ale mniejsza z tym. Niestety, większość mrówek (7 gatunków) zniknęły z mojego biurka. Jednak pozostała mi jedna kolonia, i jej skutecznie poświęcam uwagę. Oczywiście mowa tu o Messor barbarus. Nie wiem, jak to się stało, że akurat barbarus, zawsze wolałem wasmanni czy structor. Ale cóż, fajne są, unikatowo się prezentują. Dodam też, że będę pisał zawsze przy ciekawszych okazjach, jak jakieś majory się pojawią albo przy przenoszeniu.
Przywędrowały ze mną w lipcu z Warszawy, kiedy byłem u kuzyna i wtajemniczałem go w świat mrówek. Wspólnie zamówiliśmy po kolonii Messor barbarus oraz jakieś pierdoły. Minęło jednak prawie pół roku. Ich liczba nie wzrasta w oszałamiającym tempie, kupiłem je w liczbie 15 sztyk, przyjechało z 30 i tyle jest do teraz. Co tydzień im czyszczę mini formi, dwa lub trzy razy w tygodniu dorzucam pajączka z piwnicy, i oczywiście stały dostęp do nasion. Szczególnie, jak na złość, wybierają takie białe, nie wiem co to. W każdym razie denerwujące, do złudzenia wygląda jak poczwarka, a znoszą tego setki koło larw. Nie mają majorka, troche smutno no ale przy takiej liczbie trudno się dziwić.
01.III.2020
W kolonii gości jakieś 45 robotnic. Rozmnażają się dopiero teraz i to w znaczącym tempie. Okazuje się nawet, że pokarm dla nich białkowy mam pod ręką - po remoncie bawiłem się w biosfery słoikowe do pokoju i we wszystkich słojach (16) latają... Ćmy. Tak. W słojach w ziemii były najwidoczniej larwy. Mrówki nie narzekają - pająki spoko, ale ćmy jeszcze lepsze. Otwieram słój, wyjmuję ćmy, zamykam, mrożę i bon apetit.
Rozważam zmianę lokacji - zmienię gniazdo na betonowe z pudełka 3d z podwójnymi wejściami dla plastikowych probówek. Połączę to najpewniej z pudełkiem po ferrero roche, ale jest pewien problem: przez poidełko jest zbyt niskie. Rozmyślę to jeszcze.
Heloł ewrybadi, isz hajse Marcin i jak zwykle gwiazdorzę jakbym coś tu znaczył, ale mniejsza z tym. Niestety, większość mrówek (7 gatunków) zniknęły z mojego biurka. Jednak pozostała mi jedna kolonia, i jej skutecznie poświęcam uwagę. Oczywiście mowa tu o Messor barbarus. Nie wiem, jak to się stało, że akurat barbarus, zawsze wolałem wasmanni czy structor. Ale cóż, fajne są, unikatowo się prezentują. Dodam też, że będę pisał zawsze przy ciekawszych okazjach, jak jakieś majory się pojawią albo przy przenoszeniu.
Przywędrowały ze mną w lipcu z Warszawy, kiedy byłem u kuzyna i wtajemniczałem go w świat mrówek. Wspólnie zamówiliśmy po kolonii Messor barbarus oraz jakieś pierdoły. Minęło jednak prawie pół roku. Ich liczba nie wzrasta w oszałamiającym tempie, kupiłem je w liczbie 15 sztyk, przyjechało z 30 i tyle jest do teraz. Co tydzień im czyszczę mini formi, dwa lub trzy razy w tygodniu dorzucam pajączka z piwnicy, i oczywiście stały dostęp do nasion. Szczególnie, jak na złość, wybierają takie białe, nie wiem co to. W każdym razie denerwujące, do złudzenia wygląda jak poczwarka, a znoszą tego setki koło larw. Nie mają majorka, troche smutno no ale przy takiej liczbie trudno się dziwić.
01.III.2020
W kolonii gości jakieś 45 robotnic. Rozmnażają się dopiero teraz i to w znaczącym tempie. Okazuje się nawet, że pokarm dla nich białkowy mam pod ręką - po remoncie bawiłem się w biosfery słoikowe do pokoju i we wszystkich słojach (16) latają... Ćmy. Tak. W słojach w ziemii były najwidoczniej larwy. Mrówki nie narzekają - pająki spoko, ale ćmy jeszcze lepsze. Otwieram słój, wyjmuję ćmy, zamykam, mrożę i bon apetit.
Rozważam zmianę lokacji - zmienię gniazdo na betonowe z pudełka 3d z podwójnymi wejściami dla plastikowych probówek. Połączę to najpewniej z pudełkiem po ferrero roche, ale jest pewien problem: przez poidełko jest zbyt niskie. Rozmyślę to jeszcze.